Ireneusz Walczak „Budowanie tożsamości”

Charakterystyczny motyw prac Ireneusza Walczaka stanowiła postać ludzka. W języku plastycznym artysty od początku odnaleźć można echa ekspresjonizmu, malarstwa amerykańskiego po 1945 r. czy Francisa Bacona. Artysta posługiwał się takimi środkami wyrazu jak zdecydowane, „czyste”, skontrastowane kolory, mocna, wyraźna linia rysunku oraz zróżnicowana faktura.

W czasie następuje uspokojenie agresywnych rozwiązań, zaczyna dominować bardziej stonowana kolorystyka, przeważnie utrzymana w chłodnej gamie barw. Obrazy stwarzają nastrój metafizyczny, nieco melancholijny i stanowią analizę aktualnej sytuacji jednostki z perspektywy przeszłych zdarzeń, budujących „mury” podziałów i osamotnienia. Cykl „Obecni-Nieobecni” z lat 2002–03, porusza kwestię poszukiwania przez człowieka własnego miejsca w świecie, komunikacji międzyludzkiej.

„Budowanie tożsamości” to narracja o człowieku: historie jednostkowe zestawione na powierzchni obrazów mówią o kondycji ludzkiej. Kompozycje malarskie przedstawiają zanurzenie człowieka w otaczającej rzeczywistości i jego dookreślanie siebie w kontakcie ze światem. Spoza pejzaży wewnętrznych, obrazkowych „reportaży” o codzienności, wyziera samotność w tłumie, co sugerują rozdzielone kwarty, ludzie są w nich „osobni”. Artysta środkami wyrazu podkreśla procesualność istnienia jednostki – stan ciągłej zmiany i konstruowania „ja” wynikający z dokonanych wyborów. Hieroglificzne opowieści często stanowią ramę dla centralnej części kompozycji z sylwetką ludzką – to zrzutowanie tej postaci na „ekran”, projekcja jej wnętrza oraz przeżyć rozbita na elementy pierwsze. Kadry poszczególnych momentów egzystencji układają się w kalejdoskopowy obraz. Centralnie umieszczona postać bywa zmultiplikowaną. Zastosowany zabieg budzi skojarzenia ze zwierciadlanym odbiciem, Alicją po drugiej, a może już n-tej stronie lustra, z „odciskiem” poprzedniego „ja” przed przekształceniem. Obok siebie funkcjonują różne alter ego.

Ireneusz Walczak (1961–2023) był absolwentem Wydziału Grafiki ASP w Krakowie (oddział w Katowicach). Pracował w katowickiej uczelni od 1988 r.
Na bogaty dorobek artystyczny Walczaka składają się liczne wystawy indywidualne i zbiorowe, m. in. w Lipsku, Frankfurcie, Glasgow, Amsterdamie, Berlinie, Sztokholmie oraz uzyskane stypendia i nagrody: Grand Prix Konkursu „Praca Roku” organizowanego przez ZPAP w Katowicach (1992, 2001, 2003), Grand Prix Ogólnopolskiego Konkursu „Wobec wartości” (1988), Grand Prix I Światowego Triennale Małych Form Graficzych (Francja, 1988), Grand Prix Konkursu Malarskiego im. Rafała Pomorskiego, Stypendium Jacksona Pollocka (USA, 1993).

Format: 29 × 23 cm (poziom)
Objętość: 246 stron
Oprawa: miękka
Nakład: 500 sztuk
Reprodukcje kolorowe
J. polski/angielski
Wydawca: Galeria Sztuki Współczesnej BWA
ISBN 83-88254-41-3, 978-83-88254-41-3